Dodik bi da ukida i PIC!

Piše: Dženana Karup Druško

Najnovijim “izvještajem” generalnom sekretaru UN-a, Milorad Dodik & kompany iz RS-a su se po nalogu “ruskih prijatelja” pokušali obračunati sa PIC-om, OHR-om i sudijama strancima Ustavnog suda BiH. Pravdajući osnivanje komisija za Srebrenicu i Sarajevo pozivali su se na informaciju, njima “omrznute”, SIPA-e, o ratnom zločinu nad “najmanje 2.700 žrtava srpske nacionalnosti”; odbijanje ulaska u NATO pravdali su time da je to skupo, a formiranje rezervnog sastava policije RS-a time što bh. Institucije “ne ispunjavaju svoju obavezu u pogledu zaštite BiH”!?

Radovan Visković, predsjednik Vlade Republike Srspke, potpisao je 30. aprila 21. Izvještaj RS-a poslan UN-u, ovog puta prema Antoniu Guteresu, generalnom sekretaru UN-a, s ciljem, kako navodi, da pomogne Vijeću sigurnosti u predstojećoj debati o BiH. Iako još od 2009. godine RS “izvještava” UN o stanju u BiH i regionu, ovaj posljednji, 21. Izvjestaj, zaokružio je seriju dugogodišnjih patoloških laži i svjesnih podvala iz RS-a, te predstavlja uradak na kojem bi im pozavido i sam Gebels. 


“Dosljednost” Republike Srspke


Naravno i ovog puta su u izvještaju na udaru bili međunardni predstavnici, a novina je da su se iz RS-a ovaj put drznuli da napadnu i PIC – Vijeće za provedbu mira – o kome pod tačkom 42. pišu: “PIK kao ad hoc grupa bez pravnog osnova u Dejtonskom sporazumu trebalo je još davno da bude ukinut”. Podsjetimo, nakon sklapanja Općeg okvirnog sporazuma za mir u BiH u Londonu 8. i 9. decembra 1995. godine održana je Konferencija o provedbi mira, čiji je cilj bio mobilizirati međunarodnu podršku za provedbu ovog sporazuma i na tom sastanku je uspostavljeno Vijeća za provedbu mira koje se sastoji od 55 zemalja i organizacija koje na različite načine pružaju podršku mirovnom procesu. Na londonskoj konferenciji je također uspostavljen i Upravni odbor Vijeća za provedbu mira koji, pod predsjedavanjem visokog predstavnika u BiH, funkcionira kao izvršno tijelo Vijeća, a čine ga Francuska, Italija, Japan, Kanada, Njemačka, Rusija, Sjedinjene Američke Države, Velika Britanija,  Predsjedništvo Evropske unije, Evropska komisija i Organizacija islamske konferencije (OIC), koju predstavlja Turska. Po mandatu Upravni odbor daje političke smjernice visokom predstavniku. 


U Izvještaju RS-a nakon napada na PIC slijedi pod tačkom 76 (novi) napad na OHR i strane sudije u stavnom sudu BiH: “Jasan i dosljedan stav Republike Srpske je da Ustav BiH (Ankes 4 Dejtonskog sporazuma) mora biti dosljedno sproveden. Štaviše, krajnje je vrijeme da ograničenja suvereniteta BiH – prevashodno kancelarija visokog predstavnika (OHR) i strane sudije u Ustavnom sudu BiH – budu ukinuti.”


Interesantno je da ovaj izvještaj potpisuje predsjednik Vlade, a ne predsjednik RS-a, kao što je bilo s prethodnim, a Milorad Dodik je potpisao zadnjih 13 izvještaja. No, u zadnjem  Izvještaju ima i drugih “novina”, pa smo tako saznali da Dodik i kompanija neće u NATO  zato što je učlanjenje veoma skupo, puno košta, a da je ANP (Godišnji nacionalni plan) ustvari prenos nadležnosti s entiteta na državu BiH, pa se navodi kako bi “članstvo u NATO-u zahtjevalo ogromno povećanje vojne potrošnje, koju BiH ne može da iznese. Pored toga, predloženi Godišnji nacionalni program za NATO poziva na prenos nadležnosti sa entiteta na nivo BiH, suprotno Ustavu BiH.”


Naravno, nije im palo na pamet da kažu da su upravo RS i Dodikov SNSD potpisali sve pravne dokumente koji uvode BiH u NATO, a čak su izbjegli da navedu i ono što pričaju godinama da je “NATO neprijatelj jer je bombardovao Srbe u BiH i Srbiji i da neće da NATO bude na Drini”. No, nisu izbjegli da istaknu još jednu nebulozu zbog čega neće da podrže ANP, jer on po Dodiku i kompaniji predstavlja – pokušaj reforne policije u BiH!? U prilog tome pišu UN-u: “U Predloženom ANP-u kaže se da će ’BiH posebnu pažnju posvetiti nastavku procesa primjena standarda NATO, i nastaviti reformu bezbjednosnog sektora, a naročito reformu policije.”


Dalje, pod tačkom 27 i 30 kažu: “Navedena reforma policije odnosi se na neuspjeli pokušaj visokog predstavnika da na nivou BiH centralizuje sve nadležnosti nad policijom. To je suprotno nadležnostima koje nivou BiH dodjeljuje Ustav BiH. Među njima se ne nalazi nadležnost nad policijom, a u Ustavu BiH dodatno stoji: ’Sve vladine funkcije i ovlašćenja, koja nisu ovim Ustavom izričito data institucijama Bosne i Hercegovine, pripadaju entitetima. (...) 30. Republika Srpska naglašava da je proces reforme policije davno završen i da neće doći do oživljavanja procesa koji se predlažu u ANP-u.”


Opravdavanja zbog formiranja komisija za Sarajevo i Srebrenicu


Osnivanje i naoružavanje rezervnog sastava policije iz RS-a pravdaju “migrantskom krizom” i kritikom bh. institucija koje “ne ispunjavaju svoju obavezu u pogledu zaštite BiH”!? Tako pišu: “Osnivanje rezervnog sastava policije, a koji će činiti 20 % policije Republike Srpske je reagovanje na migrantsku krizu i glavni je razlog za formiranje nove jedinice. (...) Migrantska kriza u BiH je eskalirala pošto Granična policija BiH ne uspjeva da uspori priliv migranata u zemlju. Migranstka kriza je bezbjednosna kriza, naročito zato što se među migrantima koji ulaze u BiH nalaze i teroristi. To posebno zabrinjava zbog toga što institucije BiH prijetnji od džihadističkog terorizma ne pridaju značaj koji zavrijeđuju. Pored toga, bezbjednosni aparat BiH kojim dominira SDA, ne uspijeva da suzbije prisustvo džihadista u BiH. Time se povećava rizik od terorističkih djela u BiH i drugim evropskim državama. Utvrđeno je da migranti uglavnom dolaze iz Pakistana, Iraka, Sirije, Maroka i Alžira. Ne iznenađuje činjenica da zajedno sa migrantima u BiH ulaze i teroristi. S obzirom na geografski položaj BiH, većina migranata nelegalno prelazi granicu BiH u Republici Srpskoj.”


Zar nije opće poznato da migranti upravo ulaze u BiH iz Srbije i to preko dijela granice koji je u RS, i to nakon što je Srbija itekako dobro naplatila svoje usluge na ime “pomoći migrantima” od Evropske unije, osigurala im privremeni smještaj na teritoriji Srbije, a onda, čini se upravo nekim dogovorom s Dodikom, te “teroriste” u kontinuitetu počela prebacivati u BiH, odnosno RS. I sad Dodik piše o tom “problemu” pravdajući time formiranje svoje vojske, pardon, rezervnog sastava policije.


U Izvještaju su posebno interesantna opravdanja koja se upućuju UN-u vezano za formiranje  komisija za Srebrenicu i Sarajevo: “Sve srpske stranke, kako vladajuće tako i opozicione, glasale su za formiranje novih komisija. Ove komisije su potpuno nezavisne i čine ih renomirani stručnjaci iz cijelog svijeta. Rade bez uplitanja institucija Republike Srpske. SIPA, bezbjednosna agencija na nivou BiH, raspolaže podacima o najmanje 2.700 žrtava ratnog zločina srpske nacionalnosti na području grada Sarajeva, koje je tokom sukoba bilo pod kontrolom bošnjačke armije.”


Prosto je nevjerovatno da se u jednoj rečenici “izvještaja“ kaže da su upravo Dodik i kompanija osnovali komisije, za koje se odmah zatim navodi da su nezavisne i da se niko iz RS-a ne upliće u njihov rad. Posebno je zanimljiv podatak o “ratnom zločinu” nad 2.700 ubijenih Srba koji je, navodno, dobijen o SIPA-e, što je još jedna novina u gebelsovskim poduhvatima Dodika i kompanije.


Kao osnov za formiranje komisija navode se komisije koje je osnovala i finansirala vlada Sjedinjenih Američkih Država, odnosno “komisije za istraživanje napada 11. septembra 2001. godine, mučenje Abu Graiba i skandal u vezi sa tim zlostavljanjem, kao i zaključak obavještajnih službi SAD-a u pogledu oružja za masovno uništenje kojima je opravdana invazija na Irak 2003. godine.”


Preslik akcija Rusije


Očigledno je da je namjera spisatelja “izvještaja“ bila, ne samo zamjeniti teze, nego i pokušati staviti u fokus potrebu istraživanja slučajeva koji se dovode u vezu s 11. septembrom i dešavanjima na Bliskom istoku, što je jadni pokušaj stavljanja “prsta u oko” američkoj administraciji i predstavlja preslik akcija koje sprovodi Rusija kritikujući vanjsku politiku SAD-a. 


Na kraju “izvještaja“ RS-ovska kompanija kaže šta će uraditi u pogledu NATO-a: “Ukoliko bi Predsjedništvo BiH pokušalo da, bez saglasnosti sva tri člana Predsjedništva, pa time i srpskog člana, ratifikuje Sjevernoatlanski sporazum – ili bilo koji ugovor – pitanje ratifikacije moglo bi se naći direktno pred Narodnom skupštinom Republike Srspke. Primjereno je da Narodna skupština Republike Srpske donosi rezolucije u kojima iznosi stavove o pitanjima od značaja za građane Republike Srpske i traži mišljenja građana putem referenduma. To je naročito slučaj kada je riječ o pitanjima, kao što su potencijalni ugovori, koja se mogu naći pred Narodnom Skupštinom Republike Srspke.”


Sve je jasno i očigledno. Podsjetimo na kraju kako se u presudi Radovanu Karadžiću opisuje uloga “Narodne skupštine RS-a” (kojom sad Dodik prijeti UN-u i NATO-u): “Optuženi i rukovodstvo bosanskih Srba su takođe imali ključnu ulogu u formiranju Skupštine bosanskih Srba. Osnivanje Skupštine bosanskih Srba bilo je jedan od prvih koraka ka stvaranju paralelnih struktura, koje su predstavljale osnovu za formiranje zasebne srpske države u BiH. Vijeće konstatuje da je to tijelo, od dana formiranja 24. oktobra 1991. tokom cijelog sukoba u BiH, imalo centralnu ulogu u organizovanju srpskog naroda u BiH i formiranju zasebne države. Vijeće konstatuje da je Skupština bosanskih Srba bila formalno sredstvo putem kojeg su zvanično sankcionisani i šireni ideologija i ciljevi optuženog i rukovodstva bosanskih Srba. Skupština je takođe bila jedno od tijela koje je korišteno za prenošenje instrukcija u vezi s tim ciljevima na niži nivo, predstavnicima opština.”

 

 


-->

Komentari

Obavezna polja su markirana*